ผลงานของอาดาจิ Rough รักและฝันรอวันเบ่งบาน ดัดแปลงมาจากการ์ตูนเรื่อง Nana
Rough เล่าถึงความขัดแย้งของ 2 ตระกูล ที่แย่งส่วนแบ่งทางการตลาดกันอยู่ ความขัดแย้งที่ว่าเรียกรอยยิ้มจากเราได้มากโข แต่ในขณะดียวกัน มันก็เรียกความแค้นของตัวละครรุ่นหลานในหนังได้ดีเช่นกัน นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ 2 หนุ่มสาวอย่าง ยามาโตะ เคสุกะ นักว่ายน้ำอนาคตไกล และ นิโนมิยะ อามิ นักกระโดดน้ำดาวรุ่ง คุยกันแบบดีๆ ไม่ได้ในตอนแรก
ทว่าต่อมา ความรู้สึกของพวกเขาก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น แต่มันก็พัฒนาไปอย่างยากลำบาก เพราะนอกจากจะมีความแค้นของบรรพบุรุษค้ำคอแล้ว ยังมีอีกหนึ่งหนุ่มที่เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้เรื่องราวของพวกเขากลายเป็นความสัมพันธ์แบบสามเส้าเสียด้วย
มันน้ำเน่ามากเลยใช่หรือเปล่า? แต่เดี๋ยวก่อน เราบอกแล้วว่าการ์ตูนของนักเขียนคนนี้มีอะไรดีๆ เยอะมากเกินกว่าที่คุณเข้าใจ เพราะแม้จะนำเสนอเรื่องรักๆ แต่การ์ตูนของอาดาจิไม่เคยปรากฏฉากกอดจูบหวานเลี่ยนให้เราได้เห็นเลยสักครั้ง ตรงกันข้าม ตัวละครของเขาจะแสดงอออกนิดๆ หน่อยๆ แต่ก็กระตุกหัวใจคนอ่านอย่างเราได้ดีนักแล
ในเวอร์ชั่นภาพยนตร์ก็เหมือนกัน น่าชื่นชมที่ผู้กำกับฯเขารักษาอารมณ์แบบที่ว่าได้ดีมาก สองหนุ่มสาวในเรื่องมีระยะห่างทางกายอยู่เยอะ แต่เราก็สัมผัสได้ว่าหัวใจทั้งคู่ไม่ได้อยู่ไกลกันอย่างนั้นเลย
นอกจากเรื่องรักๆ หนัง (และการ์ตูน) ยังนำเสนอประเด็นชีวิตวัยรุ่น ที่มีทั้งความฝันและความหวัง เพียงแต่มันยังไม่ชัดเจนและไม่เป็นรูปเป็นร่าง ทว่าความมานะพยายามของพวกเขาก็ทำให้เราเห็นว่าความฝันของคนวัยนี้ช่างงดงามและเปี่ยมไปด้วยพลังจริงๆ
Rough มีพระเอกหน้าตาหล่อ (มาก) และนางเอกน่ารัก (สุดสุด) แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญเลย เมื่อเทียบกับสาระและอารมณ์ที่หนังให้แก่เรา ซึ่งก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเราถึงได้ติดใจเรื่องนี้มากมายนัก
ในบรรดานักเขียนการ์ตูนแดนปลาดิบทั้งหลาย อาดาจิ มิตซึรุ นับเป็นผู้หนึ่งที่สร้างสรรค์งานได้มีเอกลักษณ์อย่างยิ่ง เพราะนอกจากหน้าตาตัวละครของเขาจะออกมาเป็นพิมพ์เดียวกันทุกเรื่องแล้ว การ์ตูนของเขายังคงเสน่ห์แห่งความเรียบง่าย อีกทั้งยังให้ข้อคิดและอารมณ์ละมุนทุกๆ เรื่องไปด้วย
ผลงานของอาดาจิที่นักอ่านบ้านเราน่าจะรู้จักดีก็เช่น Touch, H2 รวมถึงงานใหม่ๆ อย่าง พรอลวนคนอลเวง, Katsu ฯลฯ ซึ่งเชื่อว่าคนที่เคยอ่านการ์ตูนของเขาไปแล้วเล่มหนึ่ง ย่อมต้องติดใจอยากหาเล่มต่อๆ ไปเป็นแน่
แต่ที่ไม่รู้ว่ามีใครอยากไปดูหรือเปล่าก็คือหนังเรื่อง Rough ที่ทำมาจากการ์ตูนชื่อเดียวกันของเขานี่แหละ ในฐานะแฟนหนังสือของอาดาจิคนหนึ่ง เรามองว่าการ์ตูนของเขาน่าจะนำมาทำเป็นเรื่องราวบนแผ่นฟิล์มยาก คือให้เล่า “เนื้อหา” ให้ตรงอย่างในการ์ตูนว่าน่ะ ไม่ลำบากหรอก แต่การเก็บ “อารมณ์” จากต้นฉบับนี่สิ น่ากังวลว่าเขาจะทำได้ดีแค่ไหน
จนมาเห็นว่าหนังเรื่องนี้ เคนทาโร่ โอตานิ เป็นผู้กำกับฯเท่านั้นแหละ ความมั่นอกมั่นใจว่าหนังจะออกมาดี และความอยากรู้อยากเห็นในตัวเราก็ตื่นจากความหลับใหลขึ้นมาทันที เพราะหนังที่ดัดแปลงมาจากการ์ตูนเรื่อง Nana ที่เขาเคยกำกับฯก็ทำเอาเราติดอกติดใจมาครั้งหนึ่งแล้ว
ที่มา : MThai
รีวิวหนัง โหด มัน ฮา แบบไม่เหมือนใคร เอาใจคนชอบบทสรุปของหนังไทย หนังเทศ หนังชนโรง หนังออนไลน์ ไปจนถึงหนังฮิต ติดลมบน ของ netflix ติดตามอ่านทั้งหมด ได้ที่ have-a-look.net
