ยายทวดของฉันอาศัยอยู่ในกระท่อมบนภูเขาโดยสามีของเธอได้เสียชีวิตไปแล้ว เธอจึงอยู่ที่นั่นคนเดียวกับสุนัขแสนรักตัวหนึ่ง ทุกคืนเมื่อเธอเข้านอน สุนัขจะเลียมือของเธอเพื่อให้เธอรู้ว่ามันจะอยู่ที่นั่นเพื่อปกป้องเธอ
คืนหนึ่ง เมื่อเธอเข้านอนแล้ว และสุนัขก็เลียมือเธอ เหมือนที่ปย่างที่มันทำเป็นประจำทุกคืนตั้งแต่สามีของเธอเสียชีวิตไป แต่คืนนี้ต่างออกไป เธอตื่นขึ้นกลางดึกเพราะเธอได้ยินเสียงสุนัขคราง เธอต้องการปลอบโยนมันและบอกให้รู้ว่าเธออยู่ที่นั่นเพื่อมัน เธอจึงยื่นมือออกไปข้างเตียง และรู้สึกว่าสุนัขกำลังเลียมือของเธอเบาๆ เหมือนเคย เธอคิดว่ามันแค่หนาว เธอจึงกลับไปนอน
เสียงคร่ำครวญของสุนัขปลุกเธอเป็นครั้งที่สองในตอนกลางคืน เธอจึงยื่นมือออกมา สุนัขเลียมันและเธอก็กลับไปนอน เรื่องนี้เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สาม แล้วเธอก็ยื่นมือออกไป สุนัขก็หยุดส่งเสียงครวญครางเข้ามาเลียมือของเธอ เธอตื่นอยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้น และเธอก็กลับไปนอนอีกครั้ง
ในตอนเช้า เธอตื่นขึ้นและเอามือออกข้างเตียง แต่ไม่มีอะไรเลียมือของเธอ เธอคิดว่าสุนัขตื่นแล้วและอยู่หน้าห้อง เธอพลิกตัวลุกขึ้นจากเตียงและได้ยินเสียงน้ำหยด เธอคิดว่าเสียงนั้นมาจากห้องครัว เธอจึงเดินไปแล้วหมุนที่จับที่ก๊อกอ่างล้างหน้า แต่นั่นไม่ใช่ที่มาของเสียง
หลังจากตรวจสอบอ่างล้างหน้าและท่อต่างๆ อย่างหงุดหงิด เธอก็ยอมแพ้และเข้าไปอาบน้ำต่อที่ห้องน้ำ เมื่อเธอเข้าใกล้ประตูห้องน้ำ เห็นได้ชัดว่าเสียงมาจากภายใน เธอเปิดประตูมองเหนืออ่างอาบน้ำและอ้าปากค้างด้วยความกลัวอย่างที่สุด ที่ตรงนั้นมีเพื่อนรักของเธอห้อยลงมาจากหลอดไฟ เลือดของมันหยดลงในอ่างอาบน้ำ
เธอกรีดร้องและเริ่มร้องไห้ เช็ดตาและสะอื้นไห้ เธอหันไปมองกระจก ในกระจก เธอเห็นเงาสะท้อนของสุนัข และตัวหนังสือเขียนบนกระจกด้วยเลือดสุนัข ว่า “มนุษย์ก็เลียได้เช่นกัน”
ติดตามเรื่องราวที่น่าสนใจได้ที่ have-a-look.net
ขอบคุณแหล่งที่มาจาก www.creepypasta.com
ภาพถ่ายโดย cottonbro จาก Pexels
ภาพถ่ายโดย Ruiyang Zhang จาก Pexels
 โยไคแห่งเงาจากญี่ปุ่น){kind=link}